به گزارش خبرنگار تهران پرس، عباس رضایی از کارشناسان حوزه فرهنگی و رسانه در میزگردی با محوریت «بررسی اثرات مکتب حسینی در پیشرفت جامعه» که در دفتر باشگاه خبرنگاران تهران پرس برگزار شد اظهار کرد: قیام‌هایی که در راه فضایل انسانی قرار می‌گیرند، محدود به زمان خاصی نبوده و پایدارترند و اساسا شکست در آن‌ها معنا ندارد، بلکه همواره در خاطره ها زنده مانده و می مانند، هرچند در ظاهر سرکوب شده و قیام کنندگان از میان رفته باشند. قیام خونین سیدالشهدا علیه السلام ، قیامی است که در ظاهر، روز دهم محرم سال 61 هجری سرکوب گشته و خاندانش را به اسارت بردند و حکّام آن روز جشن پیروزی برپا نموده و رقص شادی نمودند، اما طولی نکشید که شعاع وجودی این نهضت خونین عالم را در نوردید و از فردای عاشورا، صدای عاشوراییان در کوی و برزن ها پیچید و عَلَم پیروزی برافراشت و کاخ بیدادگری را لرزاند. امروز راز این حقیقت را باید در ماهیت این نهضت جست وجو کرد و آن چیزی جز اصلاح امور و احیای فضایل انسانی و کرامت بشری و معامله با وجود رحمانی نیست.
اصلاح جامعه از انحرافات با مکتب حسینی
میثم نجفی کارشناس سایت و فعال رسانه ای در ادامه بیان کرد: اصلاح جامعه از کژی ها و انحرافات، خواسته باطنی هر انسان آزاده ای است و به همین دلیل است که از آن هنگام تا به امروز نهضت عاشورا همواره مورد توجه مشتاقان حقیقت و جویندگان طریقت بوده و هست و هر روز رازی از آن واقعه پررمز و راز برای پویندگان راه کمال و سعادت گشوده شده و چون چشمه سار معرفت الهی همواره می جوشد و تشنگان فضایل انسانی را سیراب می کند. عاشورای حسینی امواجی پرتلاطم ایجاد کرد که ابتدا بنی اسد و سپس کوفه را در نوردید و در شام غلغله عجیبی به پا کرد. و در این راستا، سخنان علی گونه زینب علیهاالسلام به هنگام ورود اسرا به دروازه کوفه و خطابه بنیان کن سیدالساجدین علیه السلام در مجلس یزید در شام، نقش برجسته ای داشت. معاویه در طول چهل سال سلطنت خود تا آن جا که توانست علیه اهل بیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تبلیغات منفی نموده و حتی سعی داشت نام پیامبراکرم را از مأذنه ها پایین کشد و فرهنگ جاهلیت را حاکم کند. اما هر آنچه را که معاویه طی حاکمیتش به دست آورد، حسین بن علی علیه السلام با قیامش در عاشورای 61 هجری باطل نمود و سیدالساجدین در مرکز سلطنت اموی، بنی امیه را رسوا و مردم فریب خورده و گمراه شام و سایر بلاد را آگاه و بیدار نمود و عظمت و منزلت عترت رسول الله صلی الله علیه و آله را نمایان ساخت. از آن پس، جامعه اسلامی متوجه شد که بنی امیه جز دشمنی با اسلام، نیت دیگری ندارند. نهضت خونین عاشورا، پرده برداشتن از چهره نفاق و اسلام دروغین و معرفی گروه باطل بود. واقعه کربلا چهره واقعی و ماهیت حقیقی حاکمیتی را که به نام اسلام بر مردم حکم می راندند، برای افکار عمومی روشن کرد و تفاوت حکومت اسلامی با سلطنت موروثی را، که بنیان گذارش زاده هند پر کینه بود، آشکار ساخت.
ماندگاری نهضت اسلامی در گرو عزداری‌های محرم و عاشورا
محسن رستمی فعال فضای مجازی بااشاره به اینکه انسان همواره در سایه زندگی اجتماعی روزگار سرکرده و در پرتو آن، برای رسیدن به کمال و سعادت تلاش می کند گفت: روشن است که همبستگی و انسجام اجتماعی از امور حیاتی جامعه است و بدون آن، جامعه قدرت تداوم و استمرار نداشته و در نتیجه، زندگی اجتماعی انسان به مخاطره افتاده و طبعا سعادت او خدشه دار می شود. باید انسجام و اجتماع شیعه در طول تاریخ را مرهون قیام غرورانگیز عاشورا دانست و این واقعیتی است که دانشمندان و مورّخان بدان اشاره نموده اند. خربوطلی در این باره می نویسد: «شهادت امام حسین علیه السلام در کربلا، بزرگ ترین حادثه تاریخی بود که منجر به تشکّل و تبلور شیعه گردید و سبب شد که شیعه به عنوان یک سازمان قوی با مبادی و مکتبی سیاسی و دینی مستقل در صحنه اجتماع اسلام آن روز جلوه کند.»، سوگواری و عزاداری برای امام حسین علیه السلام و شهدای کربلا، دارای دو نوع کارکرد آشکار و پنهان است. کارکردهای آشکار این حادثه عظیم تاریخ بسیار است؛ از جمله: زنده نگاه داشتن یاد شهدا، احیای فرهنگ عاشورا، احیای فرهنگ جهاد و ایثار و... . علاوه بر کارکردهای آشکار، کارکردهای پنهان نیز وجود دارد که برجسته ترین آن ها، اخوّت و همبستگی گروهی و انسجام شیعیان است. و این همبستگی خود منشأ حرکات و برکات بسیاری بوده است که انقلاب اسلامی ایران نمونه ای آشکار از این واقعیت است. نه تنها شروع نهضت اسلامی ایران از عزاداری و عاشورا آغاز گردید که بقای این نهضت نیز مبتنی بر همین سنت بوده است؛ چنانچه امام خمینی قدس سره به آن اشاره کرده و می فرماید: «باید بدانید که اگر بخواهید نهضت شما محفوظ بماند، باید این سنت ها [عزاداری و سوگواری] را حفظ کنید.»
ثبات و ماندگاری ارزش‌های معنوی
مسلم شکرزاده فعال فضای مجازی بیان کرد: یکی از آثار بسیار مهم و اساسی نهضت پرافتخار حسینی علیه السلام ، احیای ارزش های اسلامی و انسانی است که از نیازهای اساسی هر جامعه می باشد. ارزش ها یکی از عناصر برجسته و تأثیرگذار فرهنگ است و فرهنگ نیز به مثابه هوایی است که بدون آن تنفس اجتماعی ممکن نخواهد بود. ارزش ها چراغ هدایت هنجار (گفتاری رفتاری) هستند و بدون آن ها، اساسا جوامع توان شکل گیری و انسجام ندارند. اگر ارزش های موجود در جوامع، دینی باشند، موجب استحکام و استمرار زندگی اجتماعی برای اعضای آن خواهد بود؛ زیرا ارزش های دینی با ثبات و غیرقابل تغییر و مبتنی بر وحی هستند و در ذات خدا و اراده اش تغییر و تبدیل راه ندارد. اما ارزش های اجتماعی، از ثبات و دوام کافی برخوردار نیستند؛ زیرا متکی بر مقبولیت عامه و پذیرش غالب افراد جامعه می باشند. روشن است که با تغییر امیال و خواسته های افراد، ارزش بودن خود را از دست خواهند داد و ارزش های دیگر جایگزین آن ها می گردند. از این رو، این گونه ارزش ها، معمولاً بی ثبات اند. ارزش ها منافاتی با اجتماعی شدن آن ها ندارد و آن هنگامی است که ارزش های دینی توسط غالب افراد جامعه پذیرفته شده و رفتار و اعمال آن ها بر پایه ارزش های دینی شکل گیرد. چنین ارزش هایی که رنگ دینی دارند، از ثبات و دوام برخوردارند. در غیر این صورت، هر ارزش اجتماعی ای نمی تواند به مثابه ارزش های دینی کارایی داشته و افراد اجتماع را آسوده خاطر سازد؛ چرا که در ارزش های اجتماعی میل و خواست اکثریت گروه ملاک است، اما در ارزش های دینی، ملاک انسانیت بوده و در فرهنگ دینی افراد از حقوق اجتماعی یک سانی برخوردارند. از این روست که جامعه دینی پایدارتر است؛ البته جامعه ای که فقط نام دین را یدک نکشد و دین و ارزش های دینی به خوبی و بدون تبعیض اجرا گردد و بی تردید یکی از پیامدهای مهم و برجسته قیام عاشورا، احیای ارزش های اسلامی و انسانی است.
شهادت راه ماندگاری در فراروی بشر
علیرضا سودمندپور فعال رسانه ای در ادامه افزود: شهادت ارزشی است که اگر جامعه به استقبال آن برود، اعضای آن با امنیت خاطر به زندگی اجتماعی خود، که جایگاه کسب معرفت کمال و سعادت است، مشغول خواهند بود و این مطلوب هر انسان کمال جو و طالب زندگی ابدی است. حسین بن علی علیه السلام با علم به شهادت ره کربلا را پیش گرفت و دیگران را نیز از این علم بی خبر نساخت و سرانجام، آن حضرت با شهادتش راه جاودانگی را به بشر آموخت و با خون سرخش نسخه آزادگی نگاشت و از فردای عاشورا، ارزش های اسلامی و انسانی احیا گشت.اگر انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به کاروان سالاری روح الله قدس سره و همت بلند مردم به بار نشست، به برکت احیای روحیه شهادت طلبی بود و اگر دشمن در جنگ هشت ساله، با همه امکانات و حمایت های جهانی اش سرانجامی جز شکست نداشت، به یُمن وجود روحیه شهادت خواهی بی نظیری بود که پیر و جوان در عشق به آن می سوختند و گاه به شوق یافتن آن چلّه می نشستند و نذر شهادت می کردند و گاه به بارگاه ملکوتی ثامن الائمه حضرت رضا علیه السلام رفته و رضای شهادت می گرفتند و با پیشانی بند "یا شهادت یا زیارت" ره میدان رزم پیش می گرفتند. کیست که نداند این چنین روحیه ای، پس از شهادت حسین زهرا علیه السلام و یاران نینوایی اش در کالبد جامعه دمیده شده و از آثار و پیامدهای برجسته نهضت عاشورا می باشد؟ عزاداری و سوگواری هایی که در طول سال و در نقاط مختلف عالم برگزار می شود، خود آثار اجتماعی، سیاسی، تربیتی و اخلاقی داشته و دارد و این همه گامی مؤثر در مرجع قرارگرفتن خاندان نبوت می باشد و موجب شوکت و ترقی شیعه می شود؛ چرا که بهترین گروه مرجع را در اختیار دارد. اسلام به عنوان مکتبی که در پی ارائه کمال و سعادت بشری است، برای پیروان خود، گروه مرجع، که خاندان وحی باشند، معرفی کرده است، از این رو، باید آنان را به عنوان سرمشق و الگوی رفتاری خویش قرار دهیم و تابع و پیرو رفتار فردی و اجتماعی آنان باشیم. از این رو، امام حسین علیه السلام الگویی شایسته و ارزشمند و قیام خونین او به عنوان، نقش نمونه ای است که انسان های زیادی آن را سرمشق خود قرار می دهند.
انتهای پیام/